Disleksi bitmez tabii de, bizim buraya yazacak maceraların sonu geldi.
Oğlum liseye geçti, ortak kararımızla artık rapor almayacağız. Kendi gayreti ve hepimizin sabrıyla devam edecek öğrenim hayatına.
Oğluma rapor alma süreçlerinde ne çektiğimi ben bilirim. Sağlıkçı olarak. Okuryazar iş bitirici bir birey olarak. Bürokrasiden illallah dedim.
Bir anne olarak her disleksi velisine gerekirse öğrenim hayatı boyunda rapor almayı önemle tavsiye ediyorum. Lütfen önceki disleksi yazılarımı aşağıdaki etikete tıklayarak okuyun.
Disleksiyi hiç bilmeyen öğretmenler varken çocuğun tek dayanağı, davasının tek avukatı sizsiniz. Vaz geçmeyin.
Her alanda , okuldan soğumadan kendi hızında öğrenmesine, ekstra dersler almasına, LGS (lise giriş sınavı) için tek başına bir sınıfta sınava girmesine, yanına bir okutman bir işaretleyici verilemsine ve 20 dakika ek süre almasına yardımı olan bu raporlar olmasa çok çok zorlanırdık.
Türkçe, Matematik, Fen, Sosyal ve Din 10 soruda 5er net civarında yaptı. İngilizce FUL. Yaz tatilinde gün aşırı bana sesli kitap okuyor. Her sayfada birer ikişer hatası olsa da artık okuduğunu duyuyor ve sonraki kelimeyi tahmin edebiliyor. Diğer gün de matematik tekrar ediyoruz, kesirler senin köklü sayılarda bölme benim itiş kakış (benim diskalkuli olmamdan mütevellit) ilerliyoruz bakalım. Epeyce rezil de ediyor beni ki gururdan ağladım bir defasında.
Aslan oğlum kaplan oğlum. Hadi başarılar. Allah zihin açıklığı versin, hayırlı kapılar açsın. Oku, büyük adam ol, vatana millete hayırlı insan ol.
A Blog Daire 6 