Ben bu sene akıllandım . Buyrun ispatı:
Bu benim “Altın Yumurtlayan Kaplumbağam”.
Akşam eve gelince cebimde kalan 1 liralari buna atiyorum.
50 kuruslar kizin, 25 kuruslar oglanin bombozuk olanlar da Ziraat bankasinin kumbarasina gidiyor. (*)
Kaplumbağam tıka basa dolduğunda, artık bir ay mı olur üç ay mı belli olmuyor, içinden çıkan paralar = 1 Çeyrek oluyor. Çeyrek kumbarasina gidiyor.
:) Fena mı?
*-*-*-*-*-*
Almak istediğim çok güzel şeyler var. Ama elimi cebime atmadan önce şunu düşünüyorum: “İstiyorum Evet, peki ihtiyacım var mı?”
Bu soru bana geçen sene epey tasarruf ettirdi. Hala kapılıp aldığım, ota b.ka para verdiğim oluyor ama ;) akıllandim o kesin.
Çocuklara öğüdüm : “Para oyuncakçıda/markette vb vb duracağına bende dursun. Para bana lazım niye adama vereyim? ”
*-*-*-*-
Bu da geçen yıl oğlum anaokulundayken Kızılay’a ziyarete gittiklerinde dağıtılan kumbara. 5-10 kuruşlar buna gidiyor. Azımızı çoğa saysınlar artık. Bu sene Şubat tatilinde götürüp vereceğiz bankaya..
Çoook güzel yapıyorsun arkadaşım. Aynı uygulama bizde de var. Hatta geçen hafta evin en küçük üyesi, 8-9 aydır biriktirmekte olduğu 5-10-25krş’ların hepsiyle – 15 TL :) – kendisine istediği bir oyuncağı alınca acayip mutlu oldu.
Başka oyuncağı yok mu? Var elbette, ama böylece hem para biriktirmenin ne güzel bir şey olduğunu öğrendi hem de bu oyuncağı çok kıymetli oldu :)
Şimdi, yeni hedefler için var gücüyle para biriktiriyor – her akşam “anne başka küçük paran var mı?” diye yokluyor.
BeğenBeğen
Gerçekten iyi oluyor. Biriktirmek, biriktirdiginle birsey almak cok guzel bir şey.
BeğenBeğen
Geri bildirim: Para ara tara Bu da Akıllı Kumbara | A Blog Daire 6