Bir derdim var. Gündüz dördümüz pek bir araya gelemiyoruz. Bir tek aksam sofrasında böyle bir sansimiz var. iletisimimizin maksimum olmasi da gerekiyor bittabi sofrada..
iyi de arkadas, konusamiyoruz kari koca…
kizin eli klavye tutmaya basladi. yaninda site ismi vermemek icin akla karayi seciyorum.
ya da günlük olayları şifreleyerek anlatmak zorundayiz cunku aklina geleni aklina geldigi yerde sorabiliyor..
aile bireylerinin birer kod adi var bir süredir. kısaltmalar o biçim. bazi kelimeler ingilizce, bazilari farsca arapca filan…. normal muhabbetimizi yapamaz olduk..
Anne: Bugün FT aradı. OT’nin fatheri bize ömür olmuş
Kız : ne olmus?
A: Yok bir sey yemegini ye
Baba: Pero’nun annesi ile kardesi naapmışlar?
A: Hastaneden çıkmış Peronun kardeşi ama halen Totikle arasindaki cereyan mafiş.
gibi..
çok fena.
(*) bir antep deyimi. kulak misafiri olabilecek bir çocuk varsa etrafta büyükler birbirlerini uyarmak için “koz ağcında karga var” derler. boylece bilmemesi gereken şeyleri işitmez cocuk milleti.
bkz: Koz ağacında karga var.
(**) Koz: Ceviz
A Blog Daire 6 
ben koz ağacıymış kargaymış bilmem valla..eskidende duymazdım bişi hala daha duyamıyorum annemlerden:) nasıl mı ?
“”kızım çık bişi konuşuyoruz,dinlenmez öyle büyükler NE AYIP (sesteki yaptırımı yüksek eda ve çakmak çakmak gözlerle kombinasyon olunca)”” çıkma da görüyim oda dan :)
BeğenBeğen
:))
BeğenBeğen