Yan bir bilgi : Sevdiğiniz biriyle karşılaşınca ne yapılır? Kucaklaşır, iki yanağından öpersiniz…Pekiii, havada kafa tokuşturup, karşılıklı gerdan kırıp bir türlü hangi yanaktan başlayacagini bilemeyen tiplerden misiniz?? Öpeceğiniz kişiye yaklaşın ve kafanızı hafif sola çevirin… Öpeceğiniz kişinin önce sağ yanağını öpersiniz. Bu kadar basit..
Ben çok ufakken büyük halamız vardı.
Giriş berbat çıktı. Kendisi, Allah ömürler versin, hala var.
Büyük halamızı yılda iki defa ya görürdük ya görmezdik. İnanamayacağınız kadar canayakın, sevgi ve şefkat dolu bir kadındır. İri yapılı, gür, siyah, kıvırcık saçlı, bembeyaz tenli, güzel gözlü, genç yaşta evlenmiş, çok genç bir yaşta üç çocukla dul kalmış, bir yandan üç çocuğuna bir yandan yatalak kayınvalidesi, annesi ve anneannesine bakmış… Tam film olacak bir hayat. Ben kendisini tanıdığımda çoktaaan menapoza girmişti.
Aşırı ter basıyordu kadıncağızı.. Bir de kilo eklendi mi bütün o dolunay gibi yüzü, yumuşacık gıdısı ıslak-soğuk bir nemle kaplanıyordu. Ve kadın genelde çocuklara, özelde de bana bayılıyordu.
Yakalayıp sinesine sıkıştırır, öttüre öttüre cork cork öperdi beni. Öyle böyle değil… 25 kiloluk küçük bir kızsın, 100 kiloluk hala seni ciğerine bastırıp, mıncırıp somururken nereye kaçabilirsin? Sinir krizleri geçirirdim ve bir de çimdik yerdim annemden “ayıp” diye. İstemiyorum ben, ama koskoca büyük halaya ayıp olur!!
Bunu neden yapıyordu bilmiyorum. Hiç de sorasım yok. Kendisini görmeyeli seneler oldu. Allah sıhhat afiyet versin.
İlk çocukluk travması budur bende. Fobisi oluştu. Kimseye yanak uzatmıyorum. Tokalaşmak iyidir..
Ne kimseye sarılabilirim, ne de öpebilirim. Asla. Çok fena oluyorum.. Bunu da buraya yazıyorum. Çocukları zorlamayın. Siz seviyor olabilirsiniz ama o sevmiyorsa, kendinizi sevdirin önce..
beni de dedemin annesi öperdi.dedeanne derdik ona. kupkuru bir kadındı. bir tane sarı dişi vardı. üç diş boyunca uzamıştı. öpünce hep tükürüğü yanağımda kalırdı. bi de ben iyi çiğneyemem diye tek dişiyle sarı bir ağız dolusu sarı leblebiyi çiğner de verirdi bana. ögh yazarken kustum. o zaman ayıp olmasın diye yutardım bee. hay ayıp olaydı ne olurdu??
BeğenBeğen
şu “ut belası” var ya… ayıp olacak, aa gücenir bak, aman elalem ne der…
:(
yazik, niyet iyi tabii ama.. oof of. terapi alalim..
BeğenBeğen
Off n’aptın yaa! Şimdi yemeğe oturacaktık. Neyse zaten rejime başlamayı düşünüyordum, iyi oldu :D
BeğenBeğen
:)))))))) ayhhh hiç gülceğim yoktu bu saatte. annem yapardı bize çiğnenmiş leblebi pek lezzetli gelirdi nedense.
BeğenBeğen
Tuna’yı anlatıyorsun resmen:) hiç hoşlanmaz sarılmadan öpüşmeden. ben de ona sarılmam genelde. sadece minicik öperim arada o kadar. o çok istediği zaman gelip sarılır. onun harici resmi takılıyoruz:)
BeğenBeğen
Gene de annenin fiziksel temasına ihtiyacı vardır, sen yere otur, bağdaş kurmuş gibi, onu da kucağına al, sırtını kendine daya.. sarıl sonra.. sıkmadan ama sıcacık.
sevecektir..
Bir zamanların Tuna’sı…
BeğenBeğen
şimdi aklıma geldi. annemin teyzesinin oğlu vardı. biz dayı, derdik ona. çocuklara sataşmaya bayılırdı. illa burnunu öptürmek isterdi. ay nefret ederdim o işten. bir de inatçı adam, öptürene kadar saatlerce peşinden ayrılmaz insanın. annem de utanır, beni sıkıştırırdı, öpeyim diye. kaç yaşındaydım bilmem, ilkokul çağlarının başı herhalde. bir seferinde burnunu ısırmıştım da bir daha bana bulaşmamıştı:)
BeğenBeğen
iyi fikirmiş.
töbe ya Rabbim ..
deli mi adam? Burnunu niye öpeyim be?? ööğğ
BeğenBeğen
really man this was the interesting website and the post was really awesome…
BeğenBeğen
diyosuuun. peki madem
BeğenBeğen
bizde de bir rahmetli buyuk teyze vardı. her bayram gidişinde el öpmek zorunda kalırdım. ıyyy bende de o zamandan el öpememe hastalığı vardır. öpmem de öptürmem de…
BeğenBeğen
el öpmeye ne var, bizzat ağzını sürmeyeceksin… çenene değdirsen yeter.
bunun da kaçamağı bu :))
el öpmeyi de öptürmeyi de severim ben.
BeğenBeğen
Geri bildirim: itiraf.bom -iv- Rezil olmak aslında hiç de olmamak | A Blog Daire 6