Acil durum, panik dürüm!

-Eski bir yazı, taslakta beklerken bulundu, güncellendi-

Sabah sabah oğlum bütün salona LUSH Dirty spreyimi sıkmayı uygun görmüş.
Öfkeyle kalkan, zararla kıçüstü oturdu.
Kafamı duvara vurup şişirdim, kolumu kapı pervazına vurup morarttım. (fenaydı hakikaten)

40 dakika kadar agladıktan sonra, (ziyan olan daha dün aldığım spreyime, acıyan yerlerime, uf olan yerlerimi öpecek kimseler olmamasına, “düşüp ölseydim çocuklarım noolurdu”ya kadar geniş bir yelpazede hulklandım : (bakınız hulk : (eşkili ufak sözlük #72737) duygu seline kapılan kişinin, hıçkırarak ağlamasına ramak kala yaşadığı hal.)

Kat kat panik sardı.
(panik dürüm)
Beş yaşındaki aslan parçası oğlumun (@#%&! İt herif, yarım şişe parfümü heder etmiş, hala sinirliyim.) bir yerimi kırıp yerlerde kalmam halinde babasını arayabilmesi gerektiğini fark ettim.

Cep telefonu bir android tablet. Oynamasın diye tuş kilidi var. Kilidi açabilirse aramayı başarır, favori listem fotoğraflı çünkü. Da, kilit tam da bunun için var. Açamasın diye… O iş yaş.
Sonra aklıma düştü, Telekom ptt iken bende bir broşür vardı “Telefonunuzun Marifetleri” diye.. Orada küçük çocuklar ve yaşlılar için özel bir program tanıtılıyordu.. Aradım buldum.
*53*05321112233# seklinde ev telefonunuza kaydettiğiniz numara, telefon kaldırılıp on saniye beklendiğinde, otomatik olarak aranıyor.

Acil durumlar için şahane.
Çıkarım 1. Dayak yiyip de “kapıya çarptım” diyen kadınlara da çok acıdım. Damdan düşen halden bilir. Kadın koruma derneklerine filan daha fazla destek olmalı.
Çıkarım 2. Evde öylesine rahat gezmek iyi fikir değil. Allah muhafaza kirik çıkık bişey olsa, insanin sütyensiz filan bulunma fikri kadar fenası yok. Su airbra’lardan almalı. Depremde de, oğlanı gece birde acile taşıdığımda da bu derdi çekmiştim aslında. Ders almak lazım.

Bu da NAR agaci