uzun zamandir ortalikta goruyorum ama almiyordum. annem almis okumus bana verdi.
okudugum ilk elif safak kitabi oldu.
konu guzel, derli toplu anlatilmis. tercume havasindan kurtulamamis olmasi, "eline bir cift makas almak" ya da bir paragrafta birden fazla zaman kipi icermesi okunusun akkinligini zedeliyor ama cok da dert degil.
orhan pamuk’un "benim adim kirmizi"sindaki gibi kitaptaki her karakter kendi agzindan bir bolum anlatmakta. ic kitaptaki (kitabin icindeki kitap) karakterler birinci tekil sahistan anlatiyorlar, dis kitaptaki ella ve a.z.zahara ucuncu tekil sahislar.
bu arada A.Z.Zahara muhtemelen (ez-zahir) anlamina geliyor. bu da esma-ul husna’dan biri. "Varligi her seyde gozuken, sanal olmayan" demek.
hatta dan brown- "dijital kale"den hatirladigim bir de her bolumun B harfi ile baslamasi sifreselligi var ki onu cozmeye de ugrasmadim.
ikinci paragraflarin ilk harfleri de bir araya gelince kirkbirinci ogretiyi mi ortaya cikaracak bilmiyorum.
bir de aklima takilan bir sey var, cok alimi degilim o yuzden ukalalik gibi durmasin ama kitaba gore (mevlana’nin kutuphanesinde yer alan babasinin yazdigi "maarif") aslinda oglu sultan veled’e ait degil midir?
vb.
hepinize sufi gonuller dilerim.
A Blog Daire 6 